Pazartesi, Haziran 01, 2009

Anne

Annemi çok seviyorum. "Çok Seviyorum" demeyi bile az bulacak kadar çok. Annem olduğu için başka, insan olduğu için başka seviyorum. Birlikte sevinmeyi, minicik hayaller türetmeyi, üzüldüğünde bir Dünya yıkıp önüne serebilmeyi, vahşileşmeyi, "o"'nun dahil olduğu her şeyi çok çok çok seviyorum. Her geçen an daha da kıymetleniyor, daha büyüyor benim için. Bizim için soğan kokuttuğu mis gibi ellerini, günden güne tontonlaşan yanaklarını, aklar düşsede benim için bir tutam sırmadan öteye gitmeyen saçlarını, kırıştıkça bana daha anlamlanan ellerini, onu öpmeyi, sarılmayı, dizinde uyumayı halen çok çok seviyorum. Bunu yaptıkça seviyorum, sevdikçe tapıyorum.
Annem! Her ne olursa olsun hayatımın en önemli kadını kalacaksın!

Seni seviyorum.